Στις 18 ∆εκέµβρη 2008, µετά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Αθήνας, σε µια τυπική επιχείρηση σκούπα των ΜΑΤ, συλλαµβάνεται ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο οποίος µε τη σύνηθη για τις ηµέρες εκείνες διαδικασία (µαρτυρίες καρµπόν δυο µπάτσων) κρίνεται προφυλακιστέος στις 22/12. Είναι µια από τις πολλές προφυλακίσεις του ∆εκέµβρη σε µια απέλπιδα προσπάθεια του κράτους να εκφοβίσει και να αναχαιτίσει την κοινωνική εξέγερση.
Στις 8 Ιούλη και ενώ όλοι οι υπόλοιποι αιχµάλωτοι της εξέγερσης έχουν αποφυλακισθεί, το συµβούλιο πληµµελειοδικών αποφασίζει µε βούλευµα την παράταση της κρατησής του για έξι ακόµη µήνες, αναφέροντας, µεταξύ άλλων ανατριχιαστικών σκεπτικών, ότι η «αντικοινωνική συµπεριφορά του κατηγορούµενου και των οµοίων του τραυµάτισε την δηµοκρατία και έπληξε επι µακρόν την ασφάλεια των πολιτών». Η «δηµοκρατία», θορυβηµένη από την εξεγερτική δυναµική του ∆εκέµβρη, απορρίπτει τα προσωπεία της και αποκαλύπτει τον αποτρόπαιο αληθινό εαυτό της. Όταν οι µπάτσοι της, µετά την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου γίνονται δέκτες της κοινωνικής οργής, τραυµατίζεται µαζί τους. Και επαναχρησιµοποιεί το παλιό καλό µύθευµα του ολοκληρωτισµού, την ασφάλεια, που δια στόµατος ∆ένδια χαρακτηρίζεται ως «το µέγιστο των ανθρωπίνων δικαιωµάτων», για να τερµατίσει κάθε διάλογο και κάθε διαµαρτυρία για την καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών.
Η «δηµοκρατία» αντεπιτίθεται και αντεκδικείται καθηµερινά. Με συνεχιζόµενα πογκρόµ και βασανισµούς µεταναστών, µε ανατριχιαστικές τροπολογίες και νοµοθετήσεις για άρση απορρήτου προσωπικών δεδοµένων, λήψεις dna και ποινικοποίηση της κουκούλας, περισσότερες κάµερες, απειλές για εκκένωση στις καταλήψεις και επίσηµη κάλυψη και στήριξη στη δράση φασιστικών συµµοριών. Μέσα σ΄αυτό το πνεύµα γενικού εκφοβισµού των υπηκόων της, βρίσκει στο πρόσωπο του Θοδωρή Ηλιόπουλου, το κατάλληλο µέσο για να επιδείξει σε όλη την κοινωνία τα δόντια της. Χρησιµοποιεί έναν εκ των συλληφθέντων ως πεδίο πειραµατισµού για τα όρια των δυνατοτήτων της στον εκφοβισµό και τον παραδειγµατισµό των πολιτών. Και παράλληλα για να ανιχνεύσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά έτσι ώστε να µπορέσει να περάσει ακόµη περισσότερη βία και αδικία στην καθηµερινή ζωή.
Και δεν προσπαθεί πλέον να κρυφτεί, έχοντας αναγκαστεί να περάσει από τη µέθοδο της εξαπάτησης σε αυτή της ωµής επιβολής και του εκφοβισµού. Όπως δε φοβάται να δείξει τους υπηρέτες της να βοηθούν µε τα γκλοµπ τους, τα ρόπαλα των φασιστών στους ξυλοδαρµούς των µεταναστών, έτσι και δεν προσπαθεί να κρατήσει πλέον τα προσχήµατα εκστοµίζοντας µια απόφαση παράτασης της –ούτως ή άλλως καταχρηστικής ως θεσµού- προφυλάκισης ενός ανθρώπου, γεµάτης επαίσχυντα ψέµατα και νοµικές καταστρατηγήσεις. Έτσι και παρά τις – κατασκευασµένες και µοναδικές- µαρτυρίες κατηγορίας των δυο µπάτσων ότι αναγνώρισαν τον Ηλιόπουλο επειδή δε φορούσε κουκούλα, επιχειρεί να δοκιµάσει πάνω του το νέο ιδιώνυµο της απόκρυψης προσώπου, κατηγορώντας τον ότι φορούσε κουκούλα. Ενώ, σε µια ισοπέδωση κάθε ηθικού και νοµικού δικαίου, αιτιολογεί την παράταση της κρατησής του, επειδή δεν έχει «επιδείξει µεταµέλεια». Μεταµέλεια για κάτι το οποίο ο ίδιος – όπως και αυτόπτες µάρτυρες- αρνείται ότι διέπραξε και για το οποίο δεν έχει δικαστεί!
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος σε µια προσπάθεια να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια και τη ζωή του, χρησιµοποιεί το έσχατο όπλο που του αποµένει για να αγωνιστεί: το ίδιο του το σώµα. Από τις 10 Ιούλη βρίσκεται σε απεργία πείνας, διεκδικώντας το αυτονόητο. Την απελευθέρωσή του µέχρι τη δίκη του. Η αλληλεγγύη και η συµπαράσταση στο πρόσωπό του, δεν είναι ζήτηµα ανθρωπισµού, αλλά επιβίωσης των βασικότερων ελευθεριών µας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 10/07) ΘΟ∆ΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΤΡΙΤΗ 21/7, 18:00