Ο καπταλισμός αφού λεηλάτησε ολάκερο τον πλανήτη πουλώντας και αγοράζοντας κάθε τι το υλικό, στρέφει τις αδηφάγες ορέξεις του στο πεδίο των ιδεών. Και εσχάτως, στην ίδια την ουσία της ζωής. Δυο αιώνες μετά τον επίσημο θάνατο του θεού, η βιομηχανία επιχειρεί να οικειοποιηθεί τα ξεπερασμένα πλέον δικαιωματά του. Μέσα από παράλογες και χυδαίες νομοθεσίες περί πνευματικών δικαιωμάτων, πολυεθνικές ή μη προσπαθούν να μας πείσουν ότι συγκεκριμένες αλληλουχίες dna, ζώα, φυτά και μικροοργανισμοί, ανήκουν σ’ αυτές. Και αν ο προηγούμενος αυτόκλητος ιδιοκτήτης του πλανήτη, παραδεχόταν τουλάχιστον την ελεύθερη βούληση, η σύγχρονη βιομηχανία δεν αφήνει ούτε καν αυτό το πεδίο ανεκμετάλλευτο. Ο κόσμος που προσπαθεί να επιβάλλει είναι ένας κόσμος απόλυτης βιομηχανικής ομοιομορφίας, στείρος και χωρίς ίχνος ελεύθερης ζωής.
Οι πατέντες που αξιώνουν οι σποροπαραγωγικές και βιοτεχνολογικές εταιρίες είναι η συνέχιση του ίδιου παραλογισμού, στο πεδίο της ζωής, που ξεκίνησε με τα πνευματικά δικαιώματα. Η όλη αντίληψη περί πνευματικών δικαιωμάτων λογίζει τις ιδέες και την καλλιτεχνική δημιουργία ως αντικείμενα ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης και μόνο, σαν να έχουν παραχθεί σε κοινωνικό κενό. Τα πάντα οφείλουν να ανήκουν σε κάποιον. τίποτε δε δύναται να είναι ελεύθερο ή κτήμα της ανθρωπότητας εν γένει.
Όμως, για να έχει η ιδιοκτησία κάποιας έννοιας ή πράγματος, αξία, θα πρέπει αυτή η έννοια ή πράγμα να μην κυκλοφορεί ελεύθερα σε όμοιες η παραπλήσιες μορφές. Με άλλα λόγια, πίσω από κάθε πατέντα της βιομηχανίας πάνω σε κάποιο ζώο ή φυτό, δεν κρύβεται μόνο θρασύτητα και χυδαιότητα αλλά και η προσπάθεια έτσι ώστε ζώα και φυτά, σπόροι και γνώσεις να πάψουν να υφίστανται ελεύθερα. Οι διμερείς συμφωνίες της ΕΕ με αφρικανικά ή ασιατικά κράτη, οι συμφωνίες τύπου TRIPS, ή η νέα προτεινόμενη νομοθεσία για τις πατέντες στην ΕΕ, δεν υπάρχουν παρά για να εξασφαλίσουν ότι το σύνολο της ζωής θα ανήκει κάπου και θα είναι προϊόν προς πώληση. Ακόμη και όταν οι εν λόγω συμφωνίες διασφαλίζουν –θεωρητικά και σπανιότερα πρακτικά- μερίδιο στο κέρδος και για τις αναπτυσσόμενες χώρες ή τους μικρούς παραγωγούς, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: ραγδαία μείωση της βιοποικιλότητας μέσω της επιβολής ομογενοποιημένων καλλιεργειών, της αποκλειστικήςχρήσης πατενταρισμένων ποικιλιών, γενετικής επιμόλυνσης και παρεμπόδισης της παραδοσιακής διατήρησης και ανταλλαγής σπόρων από εγχώριες ποικιλίες. Ο πλούτος των παραδοσιακά καλλιεργήσιμων ή φυσικών ειδών και ποικιλιών, αφανίζεται και αντικαθίσταται από ομοιογενείς μονοκαλλιέργειες πατενταρισμένων προϊόντων, αρεστών στη βιομηχανία. Αν κανείς λάβει υπόψη ότι από τις δεκάδες χιλιάδες βρώσιμων ειδών και ποικιλιών καλλιεργούνται συστηματικά μόνο μερικές δεκάδες –και σε βιομηχανική κλίμακα συνήθως μόνο οχτώ- μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της καταστροφής για το σύνολο της ζωής.
Ήδη μεγάλα τμήματα του πληθυσμού του παγκόσμιου νότου έχουν εξαναγκαστεί στη φτώχεια, στην πείνα, στη μετανάστευση, στη φυλακή επειδή αντιστάθηκαν. Μόνο στην Ινδία δε, 200.000 αγρότες έχουν αυτοκτονήσει ως αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθούν εταιρίες όπως η Monsanto, η Syngenta, η Novartis ή η Dupont. Οι εταιρίες του βιοτεχνολογικού λόμπυ δε θέλουν να διασφαλίσουν απλά κέρδη από τους στείρους σπόρους τους και τις μεταλλαγμένες ποικιλίες τους, αλλά και από οποιαδήποτε ζωική μορφή ή είδος. Και οι ίδιοι που βρίσκουν λογικό και σωστό ένα είδος φυτού ή ζώου να ανήκει εξ’ ολοκλήρου σε μια εταιρεία, θα βρουν επίσης λογικό και σωστό –σε ένα όχι και τόσο απώτερο μέλλον- το ανθρώπινο σώμα , ή τουλάχιστον συγκεκριμένα τμήματα και λειτουργίες του, να ανήκουν κάπου, σε μια εταιρεία, εργαστήριο ή κρατικό οργανισμό. Αλλά η ζωή υπήρχε και θα υπάρχει, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν «εφευρίσκεται» και ανεξάρτητα από κάθε ληστρική νομοθεσία δεν πατεντάρεται. Είναι μια διαδικασία που αποίκισε τον πλανήτη μας, αλλάζοντας τον εκ βαθέων, δισεκατομμύρια χρόνια πριν εταιρείες και διευθυντές αρχίσουν να τον λυμαίνονται. Άγρια και ανεξέλεγκτη, «ακάθαρτη» και απρόβλεπτη, θα βλαστήσει ακόμη και στα στρατόπεδα συγκεντρωσής τους.
Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΓΟΝΙΔΙΩΝ
κοινός τόπος αθήνας
ελευθεριακό δίκτυο ενάντια στη βιοτεχνολογία και την τεχνοεπιστημη της κυριαρχίας